وقتی در بیست‌وسه سالگی به ایران برمی‌گردد و قرار می‌شود سرانجام در ایران ساکن شود، محمدعلی جمالزاده در نامه‌ای به ایرج افشار می‌نویسد: «نگذارید نوشین از حوزه‌ی کتابداری خارج شود. نگذارید شوهر کند و در کتابداری از او حمایت کنید.» بدین‌ترتیب در سال‌های آغازین دهه‌ی چهل نوشآفرین انصاری نامی می‌شود میان نام‌ها: «آقای افشار دفتری…
برای مطالعه لطفاً ثبت نام کنید
برای دسترسی کامل به محتوای اندیشه پویا لطفاً اشتراک تهیه کنید.
Already a member? از اینجا وارد شوید
